Mazda3 Tour - Dag 4: Kemerovo - Artybash (550 km)

We begonnen al meteen met een valse start. Door een enorm dikke mist konden we slechts enkele tientallen meters om ons heen kijken. Gelukkig brak de zon snel door en liep de temperatuur zowaar op naar een aangename 23 graden. En dat in Siberië!
Het eerste gedeelte van de route bestond uit snelweg. Geen provinciale weg, die zoals zo vaak in Rusland een snelweg pretendeert te zijn, maar een vlakke vierbaans snelweg. Voor de verandering een weg zoals sommige stukken van onze eigen A9. Een uitstekende gelegenheid om te ervaren of de nieuwe Mazda3 ‘Hollandproof’ is.

Goede prater en luisteraar
Om maar met de deur in huis te vallen: ook op de snelweg weet de Mazda3 te overtuigen. De auto is koersvast tot op hoge snelheid. Bij vlagen hebben we met veel vertrouwen een vaartje van 160 km/h kunnen rijden. Daarbij blijft het aangenaam stil in de Mazda3.
Van rijstrook wisselen is zelfs een klein feestje, want de 3 stuurt lekker direct en communiceert erg goed met de bestuurder. Dat doet ook de 6-versnellingsbak met z’n korte, vloeiende slagen. Je kan de bak als het ware met één vinger bedienen. Maar wel met net genoeg weerstand zodat je exact voelt wanneer de versnelling met zekerheid is ingelegd. De Mazda3 weet wat wij willen.

Keuzes maken
Kritische noten zijn er ook. Zo kan het head-up display, wat overigens niet standaard is, niet laag genoeg ingesteld worden in relatie tot de meest prettige zitpositie. Althans, voor ons. Wij moeten zodoende kiezen tussen de stoel dieper instellen – wat minder aangenaam zit – of een deel van de geprojecteerde snelheidcijfers op het head-up display missen. Liever hadden we en/en gezien.
Ook op het grote centrale 7 inch scherm waarachter de infotainment schuil gaat hebben we enig commentaar. Dat is slecht afleesbaar wanneer de zon zich overdag laat zien. Met de ergonomie van de airconditioning zit het dan weer snor. Het ligt direct binnen handbereik en de bediening is prettig met van die lekker grote knoppen.

Tanden op elkaar
Net als we (ver)gewend zijn geraakt aan de best mooie, comfortabele wegen gaat het over in onverhard. Achteraf besloeg maar liefst een kleine 100 kilometer van de route uit allesbehalve strak geplaveid asfalt. Onverhard staat in Rusland gelijk aan kuilen, stenen, gaten en flinke hobbels. Met andere woorden: onze Mazda3 had het zwaar. Om de uitdaging voor mens en machine nog wat groter te maken hebben we het tempo regelmatig rond de 100 km/h laten schommelen. Langzamer rijden kan tegen de verwachting in juist gevaarlijker zijn, want je wordt echt van alle kanten ingehaald. En dat niet altijd op een even chique wijze. Het was soms op de tanden bijten, maar we hebben ons erdoorheen geslagen. Ook de Mazda3 kwam er zonder kleerscheuren af, wat getuigt dat hij tegen een stootje kan.

Miniatuurtreinen
Waar het in Nederland krioelt van de voetgangers en fietsers, hoef je daar in Siberië nauwelijks naar om te kijken. Daar is het juist oppassen geblazen voor geiten, schapen, koeien en zelfs paarden. Althans, in het gebied tussen Kemerovo en Artybash, dat naar Russische maatstaven niet ver van de Mongoolse grens af ligt. De beesten doen net alsof we er niet zijn. Ze lopen los en banjeren op hun dooie gemak vlak langs de weg in een landschap dat enigszins doet denken aan dat waar miniatuurtreinen doorheen rijden. Groene heuvels, huisjes van verschillende grootte en kleur die willekeurig door elkaar staan en een spoorbaan die er ergens langs slingert. Zo vredig.

Morgen een eitje?
Morgen krijgt de Mazda3 het makkelijker, dat moet haast wel. De route beslaat immers slechts 150 kilometer. We gaan er maar eens goed voor zitten, oftewel het ruimteaanbod van de nieuwe Mazda3 aan een nadere inspectie onderwerpen. In ons volgende verslag lees je hoe dit bevallen is.