Autotest | Porsche 911 Carrera

Porsche 991.2. Zo wordt de facelift intern aangeduid. Met een subtiele punt ertussen. Niet eens 992 of, zoals Porsche sinds de 993-generatie aan het aftellen is geslagen, 990. Een nieuwbakken serienummer. Want dat zou je op z'n minst verwachten. In 't laatste geval wanneer je de buitenzijde kijkt, maar moeten we het hier echt nog over gaan hebben? Er is immers al zoveel hierover gezegd en geschreven, en bovendien kon je van mijlenver zien aankomen dat daar amper iets aan veranderd zou worden. Geen model in de onmetelijke historie van de automobiel heeft conservatisme tot ware kunst verheven. 'Handelen met voorkennis', betitelden we dit ooit al eens en nu, jaren later, zijn we daarvan nog meer overtuigd.

Speciaal. Ja écht!

Over de marginale vernieuwingen op cosmetisch vlak gaan we het dus echt niet langer hebben. Liever benadrukken we hoe Porsche het interieur van de 911 geperfectioneerd heeft door de vele generaties heen. Dat wordt wellicht te vaak vergeten. Design? Typisch Porsche. Zitpositie? Uitmuntend. Ergonomie? Niets meer aan doen? Afwerking? Onberispelijk. Historisch verantwoord? Ook dat, zonder in te boeten aan moderniteiten. State of mind? Speciaal dus.

“Gut, je moet er toch niet aan denken dat Porsche daaraan zou tornen?”

over de vernieuwde Porsche 911

Ja écht. Het is misschien moeilijk te geloven, nu zo'n beetje iedere hoek van de straat een 911 telt en toch blijft de cockpit ervan, hoe bekend je er ook mee bent, als een warme deken aanvoelen. Een sluitend bewijs hiervoor is er niet, maar dat het feit dat maar weinig gepeupel het kan laten eventjes vlug te gluren door het zijruitje van een geparkeerde 911 in de nabijheid, moet op z'n minst gerede twijfel op dit vlak zijn. En geloof ons, de meeste 911's zijn nog (eentonig) zwart ook. Van buiten én binnen.

Elke dag? Ja, graag!

Valt er verder nog iets zinnigs te zeggen over hoe de vernieuwde 911 dat niet over het rijgedrag gaat? Zeker. De Porsche heeft – als moderne sportauto – eindelijk het multimediasysteem gekregen dat het verdient. Niet dan het oude zo behelpen was, maar het nieuwe systeem werkt een stuk prettiger, sneller en intuïtiever. Nu kan het meten én samenwerken met moderne smartphones, zodat de bediening ervan niet ervaren wordt als een stap terug in de tijd. En dat is fijn als de 911 ingezet wordt als dagelijkse ride. Zelfs draadloos opladen van je telefoon en WiFi-en behoort tot de mogelijkheid. Op het gebied van veiligheid is de vernieuwde 911 net een reislustige Panamera met adaptieve cruise controle, dodehoekwaarschuwing, verkeersbordherkenning en een passief remsysteem dat kop-staartbotsingen voorkomt.

Turbogat

En dan nu over misschien wel de meest revolutionaire verandering in de historie van het model: een turbomotor voor elke 911. Maar nog altijd van het onmiskenbare boxer-principe. Gut, je moet er toch niet aan denken dat Porsche daaraan zou tornen? Dan zijn de rapen pas echt gaar en gaat een deel van de trouwe achterban echt aan het lopen. De andere kant uit, welteverstaan. Stilletjes hopen we dat ooit nog eens mee te maken. Dat zou betekenen dat passie voor auto's nog lang niet dood is. Geweldig, toch!

We dwalen af. Een nieuwe boxermotor is wat de klok slaat achterin de vernieuwde 911. Nagelnieuw is 'ie en – in het geval van de S-loze Carrera – 400 cc kleiner qua slagvolume dan voorheen. Dubbele turbo's vangen dat eventuele gemis op. De bevestiging hiervan krijgen we cijfermatig. Het blok levert namelijk 370 pk aan de krukas, 20 pk meer dan de definitief uitgezwaaide, atmosferische 3.4 liter. Een bescheiden winst, zoals altijd bij Porsche. Maar hoe anders is dat bij het koppel. Dat steeg met 60 Nm naar 450 Nm.

“Ja, je leest het goed, we slaan de vernieuwde 911 af. Schrikken is 't niet?”

over de vernieuwde Porsche 911

En er is meer. De trekkracht komt voor de volle 100% vrij tussen de 1.700 en 4.500 tpm. Zelfs de echte 911 Turbo moet buigen voor dit brede toerenspectrum. Het effect hiervan is dat de vernieuwde 911 nog bruikbaarder en soepeler rijdt dan hij al deed voor een sportauto. Een turbogat (waarvoor je misschien vreesde door de gemene kop boven hierboven), dat is er niet. Althans, niet bij normaal gebruik en zelfs niet wanneer je denkt de 911 uit te dagen. Zo veerkrachtig en verfijnd is de nieuwe drieliter. Bij het uitlaten op een circuit misschien.

Op naar de dealer dan maar

Wij zouden het meteen doen. Maar onvoorwaardelijk, dat niet. Ja, je leest het goed, we slaan de vernieuwde 911 af. Schrikken is 't niet? Hadden we zelf ook. Want nooit gedacht dat we dit nog eens zouden schrijven. Toch is het zo. Tenminste, als we al in het bezit waren van een Porsche 911 van voor de facelift. Hoezo dat? Nou, hoe meer kilometers we met de vernieuwde 911 reden, hoe meer die turbo's ons dwars begonnen te zitten.

Begrijp ons niet verkeerd, het nieuwe boxerblok is ontegenzeggelijk weer een stap in de goede richting. Op alles: snelheid, souplesse, raffinement, efficiëntie, noem het maar op. Behalve – en daar komt -ie – qua soundtrack. Dat is gewoonweg niet meer wat het was: rauw, gretig, inhalig… nostalgisch? Zelfs het actieve kleppenstelsel in het uitlaattraject verandert hier weinig aan, geholpen door de gevoelsmatig stiller geworden cockpit. Pas wanneer je als een hooligan aan het gas gaat hangen is het zo intens als vroeger. Maar ja, om nu continu zo te gaan rijden...?! Juist nu de Porsche 911 zich nog verder heeft geperfectioneerd als sportauto voor alledag. Nee, dan nemen we de moderne extraatjes zonder wrok voor lief in ruil voor het onvervalste, metaalachtige boxergeluid van de originele en al zó fijne 991. Die is tevens bloedsnel als het moet, maar tipt de zintuigen eveneens wanneer dat niet zonodig hoeft. Maar nogmaals, sparen is niet echt ons ding. Dromen daarentegen...