Toyota Aygo

Sinds de lancering in 2005 wisten de Japanners al 580.000 exemplaren van de in Europa ontworpen en gebouwde Aygo aan de man te brengen. Samen met zustermodellen C1 en 107 werd de kleine Japanner een groot succes. Een kleine auto met een zeer scherpe prijs bleek een schot in de roos te zijn in de tijd waarin de Europeaan steeds kleiner ging rijden. Om de toenemende concurrentie voor te blijven volgde in 2008 een eerste facelift en die wist het model lange tijd populair te houden. Alleen al in 2011 rolden 85.000 stuks van de band. Maar de concurrentie werd steeds heviger en zeker auto’s als de Picanto en up! beginnen het de Euro-Aziatische drieling steeds moeilijker te maken. Op de Autosalon van Brussel presenteerde Toyota begin dit jaar dan ook een verdere verfijning van het succesvolle concept.

Peper
Met de facelift kon ook Toyota´s op één na kleinste niet ontkomen aan de Under Priority-designtaal die het bedrijf voor al zijn modellen in de planning heeft staan. Met deze designtaal willen de Japanners ons vertellen dat door nadrukkelijk de aandacht te trekken naar de onderkant van de wagen, deze vanzelf visueel wat breder en assertiever op het rubber komt te staan. Toyota wilde een beetje peper toevoegen aan het anders zo saaie bedrijfsimago; iets waartegen we weinig in willen brengen. Om dit effect te bewerkstelligen kreeg de Aygo een nieuwe voorkant, met een bredere en lager geplaatste grille, een wijdere voorbumper en nieuwe mistlampen. Het gapend luchtrooster staat onder een veel vriendelijker getekende bovenste luchtsleuf, met daarboven een ietwat bollere motorkap. Het resultaat ziet er best in orde uit en in geen geval gedateerd. Of het echt assertief, laat staan vernieuwend oogt, is weer iets anders.

Ruimte
Je bent helemaal bij de tijd als autobouwer wanneer je een wagentje in het A-segment weet neer te zetten waarin de bestuurder en zijn passagier verrast worden met onverwacht veel binnenruimte. In geen geval voelden we ons voorin de Aygo opgesloten, wat Toyota´s expertise in dit domein nog maar eens bevestigt. De voorstoelen daarentegen zijn met hun dunne, harde vulling niet bepaald geschikt voor lange ritten. Ze blijken ook amper verstelbaar (wat eveneens opgaat voor het stuur) en ondersteunen de rug door hun aparte vorm niet voldoende. Op de achterbank bevinden zich twee zitplekken: prima voor kleine kinderen, maar ontoereikend voor al wat meer volgroeide medemensen. Voor de frisse wind in je haren hoef je ook niet achterin te gaan zitten, de ramen kunnen alleen op een kiertje open. In de kofferruimte kan je het hoogst noodzakelijke kwijt, met een inhoud van 139 liter moet hij het ruim afleggen tegen de Picanto (200 liter) en de VAG-drieling (251 liter). Dat verandert de zaak met de achterbank plat, maar dan kan je natuurlijk geen passagiers achterin meer kwijt. Kiezen is delen met de Aygo.

Gevoel
Hoewel het dus qua ruimte voorin wel goed zit is het qua materiaalgebruik geen technisch hoogstandje. Het is vooral hard plastic dat de klok slaat en dat is jammer in een segment dat steeds volwassener is geworden. Het interieur mag met de opvallende bedieningsknoppen van de klimaatregeling en de losstaande toerenteller dan wat frivoler zijn dan bijvoorbeeld dat van de up!, als het op afwerking aankomt heeft Toyota toch enigszins de boot gemist. En dat komt het algemene gevoel niet ten goede. Hier beginnen de jaren duidelijk te tellen.

Veilig
Als het op veiligheid aankomt zien we dat eveneens terug. De Aygo moet moderne systemen als een knieairbag of City Emergency Braking ontberen en ook qua EuroNCAP-sterren scoort het model er eentje minder dan zijn modernere concurrenten. Niet alle uitvoeringsniveaus van de Aygo zijn namelijk voorzien van evenveel beschermengelen: stabiliteitscontrole is altijd optioneel en het aantal gemonteerde airbags - maximaal zes - hangt af van je koopwoede. Dat maakt de Aygo zeker geen onveilige auto, maar je merkt ook hier dat de jaren toeslaan.

Driepitter
Met het apart klinkende 1.0 VVT-i blokje onder de kap breek je op papier geen potten. De drie cilindertjes weten 68 pk en een koppel van 93 Nm te genereren, meer dan voldoende voor wat stoplichtspurtjes in de binnenstad maar amper toereikend voor op de autosnelweg. Zou je denken. Benut het hele toerentalgebied en de Aygo knalt vrolijk op de derde rijstrook iedereen voorbij. Nou ja, tot je beter bedeelde medeweggebruikers van hun verbazing zijn bekomen en er genoeg van krijgen natuurlijk. We willen maar zeggen: met de Toyota Aygo mag je best eens buiten de stad komen. Het geluidsniveau is aanvaardbaar, de karakteristieke ronk van de driepitter best amusant en het schakelpookje laat zich gretig bedienen. Daarom ook dat de Japanners werk maakten van een pittige ophanging. Sportief wordt het uiteraard nooit, maar door zijn compacte maatvoering voelt de Aygo best gretig aan. Ach, daar draait het ook niet om, het is vooral voordeligheid die de Aygo populair maakt. En dat wordt met het verbruik wel bevestigd. Toyota claimt op papier 4,3 l/100 km en daar komen we met 5,0 l/100 km verrassend dicht bij in de buurt.

Paradox
Dat de Aygo geen sportieveling is spreekt voor zich, maar dan verwacht je er behoorlijk wat comfort voor terug. En daar slaat hij de plank mis. Riggels, putjes en bobbels worden maar moeilijk verteerd en meer dan ons lief is aan het interieur doorgegeven. Hoewel dit in de lijn der verwachting lag – technisch is er immers nauwelijks iets veranderd – is het toch enigszins teleurstellend dat Toyota niet met een volwassener rijcomfort op de proppen komt. De concurrenten hebben het op dit vlak stuk beter voor elkaar.

Conclusie
Eigenlijk zit alles met de Toyota Aygo nog altijd snor. De compacte Japanner doet eigenlijk niet zo veel fout, maar inmiddels hebben we bij de nieuwe concurrenten kunnen zien wat er mogelijk is in dit segment. Dit betekent dat onze verwachting groter is geworden en de Aygo hier op sommige vlakken simpelweg niet meer aan kan voldoen. Was het voorheen een logische stap om bij de Toyota, Peugeot of Citroën-dealer binnen te stappen, nu blijkt wel dat er ook nog zoveel anders op de markt is. Betekent dit dat je de Aygo in je overweging links moet laten liggen? Nee, dat niet, maar je doet er goed aan je te oriënteren en niet klakkeloos een keuze te maken. Die tijd is voorbij.